Bijdrage Koffeman Algemene Politieke beschou­wingen 2018

Voorzitter,

De kleinste fractie kreeg dit jaar in de miljoenennota opnieuw de meeste aandacht. Bijna alle wensen van die kleinste fractie, kregen prioriteit boven de wensen en belangen van de grootste fracties.

Voorzitter, ik heb het niet over politieke fracties, die vormen slechts een hulpmiddel om beleid te realiseren, de kleinste fractie van het leven op aarde wordt gevormd door de mens.

De 7,6 miljard mensen die de aarde bevolken, vormen slechts 0,01 % van alle leven op aarde. Ons soort mensen. We zijn geneigd onze groep een buitenproportioneel belang toe te kennen. Vanuit verschillende levensbeschouwingen menen mensen dat de mens de kroon op de schepping is, de top van de voedselketen, de hoogste vorm van intelligentie en in elk geval de enige soort met stemrecht, dat hebben we nu eenmaal gezamenlijk afgesproken.

En dat zorgt ervoor dat de korte termijn mensenbelangen prevaleren boven de belangen van alle andere levende soorten, boven de natuur, boven het milieu, boven de biodiversiteit, boven de belangen van de 99,99% van al het andere leven dat onze planeet bevolkt.

Voorzitter, het is in geen enkel opzicht zo dat de mens ook de verstandigste soort is in het beschermen van het leven op aarde. Sterker nog, de mens heeft een verwoestende invloed op het overig leven, waarbij geld de belangrijkste drijfveer is. Sinds het begin van wat wij onze beschaving noemen is 83% van alle in het wild levende zoogdieren uitgestorven en 50% van alle plantensoorten.

Geld is het enige dat telt, als het erop aankomt.

Maar wat heb je aan geld als de ijskap smelt?

Nooit in de geschiedenis, waar ook ter wereld, koos een politieke partij een andere soort tot vertrekpunt van denken, totdat in 2006 de Partij voor de Dieren in het Nederlands parlement gekozen werd.

Een eendagsvlieg, dachten veel Binnenhofwatchers, een uit de hand gelopen grap, een schreeuw om aandacht die snel zou kunnen wegsterven. Inmiddels, voorzitter is tenminste een van elke dertig leden van de Tweede Kamer lid van de Partij voor de Dieren, en als we de peilingen mogen geloven zal dat volgend jaar in dit huis kunnen oplopen tot 1 van elke 19 leden.

En dat kan lastig zijn voor een coalitie die met de kleinst mogelijke meerderheid regeert, met een premier die ondanks de beloofde uitgestoken hand, en het in het vooruitzicht gestelde ruime kierbesluit voor de Treveszaal, weinig bereidheid toont om aan alleszins redelijke verlangens van de oppositie tegemoet te komen.

Zelfs binnen de coalitie is het niet makkelijk wensen te honoreren, vanwege het dichtgetimmerde regeerakkoord en de uitruil van belangen die daaraan ten grondslag ligt.

Deze miljoenennota is een meloenennota. De coalitiepartijen hebben moeten slikken of stikken, desnoods hele meloenen, zo hebben ze al na de formatie laten weten. In het torentje is sprake van een politieke gijzelingsaktie, de kleinst mogelijke meerderheid waarin confessionelen en neoliberalen elkaar in een wurgende houdgreep gevangen houden, op straffe van een crisis die geen van de partijen zich kan veroorloven. D66 wist voor aanvang dat regeren halveren betekent voor die partij, De VVD wordt in de peilingen fors afgestraft door de kiezers, het CDA verliest bijna de helft van z’n aanhang, alleen de CU blijft redelijk stabiel, dat zou de waardering voor die meloenen-act kunnen zijn.

Minder dan de helft van de kiezers op de regeringspartijen wil dat dit kabinet de rit uitzit. Zoiets kun je niet weglachen, voorzitter, het zegt alles van de diepe vertrouwenscrisis waarin het Kabinet Rutte Nederland gestort heeft.

Het poldermodel heeft een tijdje redelijk dienst gedaan, met de uitruil van idealen en het afschudden van ideologische veren, maar inmiddels moeten we onderkennen dat wonen in de polder, onder de zeespiegel, alle reden geeft om met meer voortvarendheid het klimaatbeleid ter hand te nemen dan nu aan de orde is.

Het kabinet heeft meer oog voor het ondernemersklimaat dan voor de noodzakelijke klimaatmaatregelen om komende generatie te behoeden voor ernstige natuurrampen als gevolg van de opwarming van de aarde door menselijk toedoen. De 2 miljard die het kabinet eerst jaarlijks aan buitenlandse aandeelhouders cadeau wilde doen, gaat alsnog naar verbetering van het ondernemersklimaat, terwijl ook ondernemers vooral belang hebben bij echte klimaatmaatregelen

Na de Urgenda uitspraak in hoge beroep weten we dat het kabinet alle zeilen bij zal moeten zetten op de klimaatdoelen te behalen, maar vooralsnog zijn effectieve maatregelen binnen het kabinet omstreden. Snelheidsbeperkingen en heffingen voor (vuile) auto’s, of vliegverkeer en schepen belasten, versneld kolencentrales sluiten, of, en ik weet dat dat de Olifant in de Kamer is, maar laat ik ‘m dan toch nog maar eens benoemen: de veestapel inkrimpen.

Het kabinet kiest ervoor in cassatie te gaan tegen het vonnis van de rechter in de Urgendazaak, en geeft daarmee actief het verkeerde voorbeeld aan de burger, de burger die zwaarder belast wordt op het gebied van klimaatbeleid dan de vervuilende industrie.

Met de huidige groei vliegt de wereldbevolking in 2100 vijftien keer zoveel kilometers als in 2015. Dat heeft dramatische gevolgen. Als er niks gebeurt, stijgt het aandeel van de CO2-emissie van toerisme naar 75 procent in 2100.

En toch blijft vliegen vooralsnog belastingvrij als het aan het kabinet ligt.

Het systeem om vervuilende vormen van vervoer kunstmatig te subsidiëren is doorgeschoten. Wie z'n Fiat Panda volgooit met brandstof betaalt 40 euro aan accijns, terwijl een Boeing 737 geheel belastingvrij mag worden volgetankt. De 7 euro vliegtaks die het kabinet wil invoeren op Europese vluchten is een schertsbedrag. Wie met de auto naar Bordeaux rijdt, betaalt al meer dan 70 euro tol en minstens zo'n bedrag aan brandstofaccijns, rekende Lammert van Raan vorige week voor in het Parool.

Veehouderij levert maar 18% van de calorieën in ons voedsel, maar slokt 83% van de beschikbare grond op en zorgt voor 58% van alle uitstoot van broeikasgassen, 57% van alle watervervuiling, 56% van alle luchtvervuiling en 33% van alle watergebruik, blijkt uit recent onderzoek van Oxford University.

Pieter van Geel noemde vlees al in 2004 het meest vervuilende onderdeel van ons voedselpakket, maar kwam daar aan de klimaattafels niet meer op terug.

Kan de Minister president aangeven of het kabinet bereid is om alle externaliteiten van consumptiegoederen te laten analyseren, om op die manier eindelijk echt de mogelijkheid te hebben de vervuiler te laten betalen voor wat hij aanricht?

Voorzitter, doorgeschoten marktwerking en oneigenlijke beschermingsmaatregelen voor het bedrijfsleven, geven de burgers het nakijken.

Afgelopen weekend werden honderden patiënten ontslagen uit ziekenhuizen. Niet omdat ze beter waren, maar omdat er handige ondernemers dachten dat ze beter konden worden van de ziekte van anderen. Ook artsen en verpleegkundigen werden en masse aan de dijk gezet, waarbij het kabinet de schuld legde bij de zorgverzekeraars. Alsof dit debacle waarvan er nog vele kunnen volgen niet gewoon te wijten was aan zowel de privatisering van de zorgverzekering als die van de ziekenhuizen.

De banken waren too big to fail en werden gered, de een na de ander, met miljarden aan gemeenschapsgeld. Maar die logica gaat niet op voor het redden van ziekenhuizen of het beschermen van de belangen van de zwakste ziekenhuispatienten tegen het recht van de sterkste. Dat, voorzitter zorgt ervoor dat steeds meer burgers hun vertrouwen in de politiek verliezen.

Alleen al dit jaar zijn er meer dan 100.000 dieren levend verbrand, omdat de coalitiepartijen weigeren brandpreventie verplicht te stellen in de veehouderij.

Sinds 2008 zijn er meer dan 1,5 miljoen dieren levend verbrand door stalbranden. Kan de MP ons vertellen wanneer er eindelijk maatregelen te verwachten zijn om deze hel voor dieren eindelijk van deugdelijke brandpreventie te voorzien?

Voorzitter, onze vragen gaan niet over specifieke aangelegenheden die zouden thuishoren bij vakministeries, maar geven aan dat er grote problemen zijn op alle niveaus door een stelselmatig gebrek aan overheidstoezicht en regelgeving, doorgeschoten zelfregulering en onwil om de gevolgen daarvan via radicale beleidswijziging door te voeren.

Als het kabinet daarin blijft volharden, is het aan de kiezer op 20 maart om het politieke klimaat in Nederland te veranderen.

Wat de Partij voor de Dieren wil, kost niet veel geld maar vergt politieke moed. Mogelijk de moed der wanhoop, wanneer het kabinet in dit huis haar meerderheid verliest. Ik zie uit naar de beantwoording door de MP. En oh ja, dan is daar nog dat heikele punt van de sluiting van het Kroondomein voor het publiek. In 1959 geschonken aan het Nederlandse volk door Koningin Wilhelmina, maar elk jaar 3 maanden gesloten voor dat volk. Een meerderheid van de Tweede Kamer wil dat dit grootste natuurgebied van Nederland jaarrond opengesteld wordt , de minister van landbouw en de MP zeiden daartoe niet te kunnen overgaan, omdat volgens artikel 41 van de grondwet de Koning , met inachtneming van het openbaar belang, zijn huis inricht.

Dat openbaar belang is nu juist het springende punt. De Koning lijkt dat te begrijpen, en gaf dit weekend aan dat discussie daarover wat hem betreft in het parlement dient plaats te vinden. Dat, voorzitter, is gebeurd. En het parlement heeft daaruit geconcludeerd dat het Kroondomein jaarrond opengesteld zou moeten worden. Mijn laatste vraag aan de MP is of hij bereid is de Koninklijke weg te bewandelen en het kroondomein ingevolgde de wens van het parlement en kennelijk ook van de Koning jaarrond open te stellen. Het zou een betekenisvol gebaar kunnen zijn…