Op verzoek van PvdD Eerste Kamer: overwerk-toeslag voor part-timers

Part-timers die overwerken omdat hun werkgever daarom vraagt, moeten over die uren extra betaald kunnen krijgen. Nu kunnen part-timers wel een extra uurloon ontvangen voor ieder uur dat zij overwerken, maar geen overwerktoeslag, iets waar full-timers wél recht op hebben. De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid gaat dit verschil in beloning onderzoeken, op verzoek van senator Henriëtte Prast van de Partij voor de Dieren (PvdD).

Mogen mensen die part-time werken en af en toe overwerken op verzoek van hun werkgever, daarvoor een overwerkvergoeding ontvangen? Huidige wetgeving lijkt alleen overwerktoeslag toe te staan voor mensen die full-time werken. Het Europees Hof van Justitie deed in 1994 een uitspraak die het betalen van overwerk bij part-timers bemoeilijkt. Werknemers mogen namelijk niet verschillend worden betaald voor hetzelfde werk bij hetzelfde aantal uren. Is die uitspraak wel houdbaar in de huidige samenleving, vraagt de PvdD zich af. Nederland kent immers veel part-timers - vooral vrouwen. Zij kiezen er vaak bewust voor om niet full-time te werken, bijvoorbeeld omdat zij zorgen voor kinderen of zieke familieleden. Full-timers hebben wél recht op een overwerkvergoeding.

De PvdD-senator lichtte de kwestie toe in het debat: "Stel, de werkgever vraagt een uur extra aan iemand die een contract van twintig uur heeft. Laten we even zeggen dat het een "zij" is. Zij heeft die twintig uur niet voor niets, want zij moet straks ook de kinderen uit school halen, voor haar bejaarde vader zorgen, noem het maar op. Vinden we dan een door de werkgever gevraagd extra uur, wat dus niet haar of zijn bedoeling is, nog steeds hetzelfde als het uur van iemand die een 40-urige of 36-urige werkweek heeft?" De minister erkende dat de Nederlandse wetgeving daar geen eenduidig antwoord op gaf. Het Burgerlijk Wetboek en de Wet Minimumloon lijken elkaar tegen te spreken. Zij gaf aan deze kwestie te gaan onderzoeken.

De PvdD-senator vroeg ook aandacht voor mensen met grote schulden die een beslag op hun inkomen hebben. Zij profiteren niet direct mee van de stijging van het minimumloon, omdat de beslagvrije voet slechts 1 keer per jaar wordt berekend. Wanneer de Eerste Kamer volgende week instemt met de invoering van een hoger minimumloon en de daaraan gekoppelde uitkeringen, kan het maanden duren voordat ook mensen met een inkomensbeslag hier iets van merken. Prast noemde dat "schrijnend", zeker bij de huidige inflatie. De minister meldde daarop dat schuldhulpverleners, bewindvoerders, sociaal raadslieden en beslag leggende partijen onlangs een intentieverklaring hebben ondertekend om mensen met beslag op hun inkomen "actief te benaderen en te ondersteunen bij het aanvragen van een herberekening van de beslagvrije voet." Prast was tevreden met die reactie.