Bijdrage Algemene Politieke Beschou­wingen 2013

Voorzitter,

Veel burgers vertrouwen de overheid niet meer. Niet alleen in landen als Saoedi Arabie waar de overheid de eierstokken van vrouwelijke burgers zegt te beschermen via een verbod om auto te rijden. Of in De Verenigde Staten waar de president zijn ambt letterlijk luister bij zet door de telefoon van bevriende staatshoofden stelselmatig af te luisteren, en tegelijk ook de burgers van andere staten een luisterend oor te bieden zonder dat ze dat zelf weten.

In Spanje werden in één maand 60 miljoen telefoongesprekken afgeluisterd door de NSA, in Nederland werden eerder de telefoons van 1,8 miljoen Nederlanders afgetapt door de NSA nog afgezien van het recordaantal telefoongesprekken dat de Nederlandse overheid zelf aftapt.

Volgens uitgelekte gegevens tapte de NSA de telefoons af van 35 regeringsleiders, en onze minister president liet prompt weten geen aanwijzingen te hebben daarbij te horen.

De vraag is hoe die onwetendheid gewaardeerd moet worden. Is het een blijk van naïviteit, onachtzaamheid, zelfonderschatting of zelfoverschatting?

Doen we er als land onvoldoende toe om onze regeringsleider af te laten luisteren, of gaat het alleen om het afluisteren van terroristische netwerken zoals onze minister president stelde? En als dat laatste het geval is, moeten de 35 wel afgetapte regeringsleiders inclusief Angela Merkel dan beschouwd worden als behorend tot terroristische netwerken, en vindt de MP dat het aftappen door een buitenlandse mogendheid van 1,8 miljoen Nederlanders gerechtvaardigd wanneer het gaat om de opsporing van terroristische netwerken en hoe groot schat de Nederlandse regering die netwerken in ons land dan in en ziet ze daarin een rechtvaardiging van het afluistergedrag van de Verenigde Staten?

Is het kabinet voornemens met grote kracht afstand te nemen van het Peeping Tom gedrag van de Verenigde staten en op welke wijze dan? Is het kabinet bereid op te komen voor de klokkenluiders die bekend maken wat onze inlichtendiensten niet lijken te weten of anders in alle talen verzwegen? Onze minister president werd geboren exact tussen de publicatiedatum van 1984 en het jaar waarop het boek betrekking had. Het is een boek van zijn generatie, en dat maakt het moeilijk te begrijpen waarom hij nu zo schouderophalend reageert op de grote afluisterschandalen die nu aan het licht komen. Graag een reactie!

Voorzitter, een overheid die haar burgers niet vertrouwt, vraagt erom zelf niet vertrouwd te worden door die burgers, en dat effect wordt versterkt wanneer de overheid alleen heimelijk naar haar burgers luistert, en de burger verder probeert zoet te houden met loze beloften.

Een treffend voorbeeld van die loze beloften is het herfstakkoord tussen de coalitie en de voormalige oppositiepartijen D66, SGP en CU.

Nu de eerste euforie die bij elk akkoord lijkt te horen is weggeëbd , wordt duidelijk dat het kabinet geen enkele structurele maatregel neemt om de crisis te bezweren, maar eigenlijk maar één doel had, de winter doorkomen. Het is ongehoord om in een land met 700.000 werklozen valse hoop te wekken met de belofte van 50.000 nieuwe arbeidsplaatsen, om die belofte langzaam te laten verdampen.

Eerst was er sprake van 50.000 nieuwe banen, vervolgens ging het om 50.000 banen in 2040 (hoe geloofwaardig is het om verwachtingen uit te spreken over een periode die 6-12 kabinetten verder ligt), vervolgens berekende het CPB dat 20.000 nieuwe banen een realistischer aanname zou zijn. En dat nog steeds over 27 jaar, 20.000 banen, da’s vergelijkbaar met de directe vermindering van de werkgelegenheid van één maatregel uit het verleden zoals de afschaffing van het PGB.

Het kabinet zou massaal werkgelegenheid kunnen creëren door de loonheffingen af te schaffen. Waarom zouden we het inhuren van mensen ontmoedigen via een accijns op arbeid? Waarom vervangen we die niet door een belasting onttrokken waarde of een belasting op gerealiseerde resultaten in plaats van een belasting op arbeid?

Niet de inzet van arbeid ontmoedigen, maar stimuleren, dat zou de kern moeten zijn van een werkgelegenheidsbeleid dat en het begrotingstekort en de werkloosheid kan bestrijden .

Het UWV denkt dit jaar 1,4 miljard meer kwijt te zijn aan WW-uitkeringen dan vorig jaar en voor volgend jaar komt daar naar verwachting nog een kleine miljard extra bij.

Er wordt sinds 1996 nagedacht over mechanismes om de arbeid goedkoper te maken zonder de lonen te verlagen, mede dank zijn de aangenomen motie Kalsbeek Jasperse maar ook in het huidige akkoord wordt volstaan met symptoombestrijding, meer gericht op het door de winter komen van de coalitie dan op het daadwerkelijk bestrijden van de werkloosheid en het terugdringen van het begrotingstekort. De vraag is waarom het kabinet zo schoorvoetend inzet op verlaging van de loonkosten.

En waarom de voorgestelde vergroeningsmaatregelen vooral het karakter van greenwashing hebben. Waarom drinkwater belasten, wanneer we weten dat het gebruik van drinkwater maar een druppel op een gloeiende plaat is vergeleken bij het waterverbruik en de watervervuiling van de veehouderij.

Wie serieus wil vergroenen komt met een vleestax zoals D66 de kiezer beloofde, en niet met een drinkwaterheffing als symboolpolitiek.

De coalitie komt 8 zetels tekort in de senaat. Dat lek gaat een herfstakkoord maar zeer ten dele en zeer tijdelijk dichten.

Uit alle peilingen blijkt dat de kiezers niet alleen het nu gevoerde binnenlandse beleid massaal afwijzen, maar datzelfde doen met het gevoerde Europabeleid. De onrust die de minister van sociale zaken voelt bij de toestroom van laagbetaalde Roemeense en Bulgaarse arbeidskrachten die zich vrij kunnen vestigen in Nederland, heeft tot dusver tot niet meer geleid dan een opinie-artikel. Maar Nederlandse werknemers én werklozen verwachten bescherming van hun overheid. Beleid dat de allocatieproblemen oplost, in een land waar noodzakelijke werkzaamheden ongedaan blijven, terwijl honderdduizenden arbeidskrachten noodgedwongen aan de kant staan bij gebrek aan een adequaat werkgelegenheidsbeleid en bij gebrek aan bescherming van nationale belangen. Een beleid dat voorkomt dat schijnzelfstandigen uit lage lonenlanden voor 1,60 per uur op Nederlandse vrachtwagens rijden. Dat voorkomt dat aannemers hun personeel moeten ontslaan en als schijn-ZZP-ers in moeten gaan huren.

Graag een reactie van het kabinet op de vragen waarom we er niet in slagen de arbeid goedkoper te maken, zonder de lonen te verlagen. Waarom we niet substantieel verduurzamen en daar letterlijk werk van maken. Waarom we kennelijk liever miljarden uitkeren aan werkloosheidsuitkeringen dan aan het betaalbaar maken van de arbeid. Voorzitter, politieke akkoorden moeten een groter doel dienen dan uitstel van ongewenste voortijdige verkiezingen.

Dank u wel.